شايد اعتراض‌های خيابانی تمام شده باشد، که حتی برای آن هم تضمینی وجود ندارد، اما هسته‌ی محوری جنبش سبز هم‌چنان در حرکت و جوشش است.

موسوی و رهنورد، هرگونه بیماری خود را تکذیب کردند

«امیرارجمند: انتشار این اخبار توسط سایت‌های امنیتی است»

«جامعه ایران به سمت استبداد سوق داده شده است»

«رعایت حقوق و آزادی‌های مردم شرط امنیت جامعه است»

«موسوی و رهنورد باید تحت نظر پزشک قرار گیرند»

«اعضای خانواده تهدید و بازجویی شده‌اند»

«موسوی پس از اطلاع از حوادث 67 استعفا داد»

جنس استنادات آقای موسوی به ایستادگی امام حسین در برابر ظلم از جنس همان اقتدا بوده است یعنی نمی توان با کسی که به روانی و فراوانی برای بقای قدرتش انسانها را می کشد کنار آمد و حکومت کنونی ما دست کم یکصد نفر را در اعتراضات خیابانی کشته و جمعی را شکنجه کرده و هزاران نفر را به زندان برده است.

«استمرار فشار بر موسوی و کروبی به صلاح اسلام نیست»

اعلام همبستگی با جنبش سبز

«لباس شخصی‌ها در ضرب و شتم دست داشتند»

ابراز نگرانی نسبت به سلامت موسوی و رهنورد

«نهادهای زیر نظر رهبر با خطر مواجه‌ هستند»

خبری از مهدی کروبی هنوز در دست نیست

«تناقض‌گویی مسئولان، عامل انتشار اخبار مختلف است»

«ممکن است به میل خود در خانه نباشند»

بالاخره رسید آن روزی که نباید، رسید و میرحسین موسوی و مهدی کروبی بازداشت شدند. حکومت در دستگیری رهبران جنبش سبز نهایت زیرکی را به خرج داد. نزدیک به دوسال صبر کرد و وقتی که دید جوانه‌های جنبش دارند از دل خاک دوباره سر برمی‌آورند قدم به قدم جلو خزید و در بی‌خبری مطلق، نیت شوم خود را عملی کرد.

«حصر وجود ندارد، پدرم بازداشت است»

بازداشت گروهی تظاهرکنندگان