رهبران جنبش سبز پس از چهار ماه همراهی و هم‌سنگری با مردم، تنها در یک نقطه به سانسور شعارهای مردم معترض ایران پرداختند. نقطه‌ای که برخی آن را نقطه‌ی بدون بازگشت و برخی دیگر بازگشت‌پذیر خواندند. این سانسور همان نقطه‌ای بود که عده‌ای از آن به عنوان نخستین عقب‌نشینی رهبران جنبش از مطالبات مردم و اعلام آتش‌بس تاکتیکی با حاکمیت نام بردند.

پس از انقلاب اسلامی در ایران و رواج بنیادگرایی اسلامی توسط حکومت تازه پا گرفته، یکی از فرامینی که توسط رهبر جمهوری اسلامی صادر شد، ممنوعیت موسیقی بود. آیت‌الله خمینی در شرایطی موسیقی را ممنوع اعلام کرد که جامعه‌ی ایران درگیر تناقض‌ها و پارادوکس‌های فراوان باقی‌مانده از نظام شاهنشاهی و نیز رواج یافته در نظام اسلامی بود.