انصراف محمدرضا عارف

بنظر می‌رسد که مشکل اصلی اصلاح‌طلبان و کاندیدای مورد نظر آنان، شرکت یا عدم شرکت در انتخابات و حتی تایید یا رد صلاحیت نبوده و نیست؛ مشکل اساسی آن‌ها (به مانند رقیب اصول‌گرایشان) این‌جاست که حتی در صورت پیروزی در انتخابات، بدون در دست داشتن قوای دیگر و حمایت رهبر جمهوری اسلامی چه کار می‌توانند بکنند که پیش‌تر، در دوران اوج خود و در اختیار داشتن دست‌کم دو قوا از قوای سه‌گانه، نکرده‌اند؟

اخبار دو جین کاندیدای ریز و درشت اصولگرا زیر صدای جذاب تر آمدن یا نیامدن خاتمی و مواضع تقریبا هر روزه او که با صراحتی کم نظیر مطرح کرد، بی اهمیت ماند و روز آخر ثبت نام ها نیز همه نگاه ها معطوف به آمدن هاشمی یا خاتمی شد. این موضوع نشان می دهد که اصلاحات هنوز بازیگر عرصه سیاست در ایران باقی مانده است. اصلاح طلبان در این مدت هم مواضع خود را بار دیگر به گوش جامعه رساندند و هم نشان دادند که همه تلاش های جریان حاکم برای حذف کردنشان بی حاصل بوده است.

«هرکس می‌آید باید در چارچوب قانون اساسی باشد»

حضور سیدمحمد خاتمی، در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم جدی‌تر از قبل شده است. حامیان خاتمی با راه‌اندازی کمپین‌های مختلف وی را تشویق به حضور در انتخابات می‌کنند. آن‌ها اما فراموش نمی‌کنند که بگویند امروز از خاتمی انتظاری جز نجات ایران ندارند و توقع از او کمتر از سال 76 است. نکته‌ مشترک دیگر در تحلیل‌ها، لزوم مرزبندی با “تندروها” و “براندازان” است. آن‌ها اکنون بر این عقیده‌اند که “تندروی‌ها” باعث شکست اصلاحات شد و اعتراضات مردم پس از انتخابات مناقشه‌برانگیز سال 88 را از مصادیق تندروی و ترمزی برای اصلاحات معرفی می‌کنند.

محمدرضا جلایی‌پور چهل دلیل برای حضور خاتمی در انتخابات برشمرده است. پیش از ورود به نقد متن، مایل‌ام به نکته‌ای اشاره کنم. از نظر من متن جلایی‌پور، متنی برای اقناع منتقدان حضور خاتمی نیست. این متن قرار است منبعی باشد برای آنانی که مایل به حضور خاتمی در انتخابات بودند، اما به دلیل اتفاقات چهار سال گذشته، نمی‌توانستند این مساله را به صورت علنی بیان کنند. همچنین مانیفستی است برای نسل جدیدی از اصلاح‌طلبان معتقد به نظام و خاتمی‌محور که قدرت بیان این مسایل را ندارند.

نقد سیدمحمد خاتمی، عملکرد و دوران او، از فرط تکرار، کسل‌کننده شده است. حامیان و منتقدان خاتمی آن‌قدر درباره محاسن و معایب دوران او صحبت کرده‌اند که دیگر دو طرف به تکافوی ادله رسیده‌اند. هر گروه از ظن خود عملکرد خاتمی را مورد بررسی قرار می‌دهد و به او نمره قبولی یا مردودی می‌دهد. قاعدتن بهانه این مختصر هم نه نقد عملکرد دوران ریاست‌جمهوری خاتمی است و نه نگاهی به کنش وی در زمانه‌ی جنبش سبز. آن‌چه باعث نگارش این مختصر شد، چیزی نیست جز نامه‌ای که به مناسبت تبریک تولدش، برای او نوشته‌اند.

اصلاح‌طلبان برای بازگشت به روند اصلاح‌طلبی نباید منتظر تایید گروه‌های رادیکال باشند بلکه برای انجام تغییرات گام به گام در وضعیت ناگزیرند که از امکانات موجود بهره‌برداری کنند و بر ارتباط تنگاتنگ با گروه‌های واقعی اجتماعی حساب باز کنند.

«اعتماد مردم به نظام اسلامی، بی‌نظیر است»

«آمنه با بزرگواری خود آموزگاری کرد»

«جریان اصلاحات حذف‌شدنی نیست»

اظهارات رییس اداره سیاسی سپاه

خاتمی رفتار فرمانده سپاه را به حکومت کودتا تشبیه کرد

«وظیفه دستگیری عوامل جریان انحرافی بر عهده سپاه است»

«زندانیان سیاسی به اعتصاب غذا خاتمه دهند»

مسأله ی سیاسی ما، وجود سلطان مدام العمر با قدرت مطلقه است.تا وقتی آگاهانه چشم بر سرشت نظام جمهوری اسلامی – یعنی “نظام سلطانی فقیه سالار”- ببندیم، کاری از پیش نخواهیم برد.مسأله ی ایران،مساله ی انتقام گیری از سلطان نیست،مسأله ی گذار مسالمت آمیز از “نظام سلطانی فقیه سالار” به نظام دموکراتیک ملتزم به آزادی و حقوق بشر است

«برای کار خیر هیچگاه دیر نیست»

آنچه امروز در صحنه سیاسی ایران در جریان است و منجر به شکاف و رویارویی جدید در درون بلوک قدرت شده است، موضوع خوبی برای ارزیابی میزان پای بندی به اخلاق در میان کنشگران سیاسی خواهان تغییر است.

«نظام باید باقی بماند»

«زندانیان سیاسی باید آزاد شوند»