موسوی: حاکمان به شکاف عمیق بی‌اعتمادی بین خود و مردم بیندیشند
3 Sep 2010
ميرحسين موسوی، از رهبران اصلاح‌طلب، در یادداشتی با برشمردن پرسش‌های «مردم» درباره تحولات جامعه ايران از « حاکمان» خواسته است تا به شکاف عميق بی‌اعتمادی در میان خود و مردم بينديشند و «عمق فاجعه‌ای» که اتفاق افتاده است را درک کنند.
به گزارش رادیو فردا، میرحسین موسوی همچنين از مسئولان جمهوری اسلامی ايران خواسته است که فرصت باقی مانده را غنيمت بشمارند و از ظلمی که به گفته او «بر مردم روا داشته اند» دست طلب آمرزش بلند کنند.
میرحسین موسوی تصریح می‌کند: «مردم از خود می‌پرسند قيام آنان به عنوان شهروندان، برای برپايی جامعه‌ای که در آن کرامت انسانی پاس داشته شود و زمينه رشد و شکوفایی استعدادهای خدادادشان فراهم آيد و قدم‌های روشن برای بهروزی آنان و جامعه برداشته شود، به کجا رسيد.»
مير حسين موسوی در ادامه این پرسش را مطرح می‌کند که «مردم تاچه اندازه به خواست‌شان، يعنی استقلال، آزادی، عدالت و پيشرفت نزديک شده‌اند.»
اين رهبر اصلاح‌طلب پرسش‌های مشابهی را در مورد سرانجام استقلال سياسی ايران و عزت، اقتدار، سرفرازی و استقلال اقتصادی آن در جهان و منطقه، سرنوشت سند چشم انداز ۲۰ ساله، نتيجه مديريت به گفته او «غلط و ماجراجويی های نابخردانه و دشمن‌تراشی‌های بيهوده در عرصه روابط خارجی» مطرح کرده است.
آخرین نخست‌وزیر ایران می‌نویسد: «مردم…می پرسند آیا ما امید تحقق آنچه را که در بند یک سند چشم انداز بیست ساله آمده است به باد نداده‌ایم و آیا مدیریت غلط و ماجراجویی‌های نابخردانه و دشمن‌تراشی‌های بیهوده در عرصه روابط خارجی، میراث گذشته پرافتخار ما را به باد نداده است؟ چه مانعی باعث شده که نظام نتواند از دستاوردهای سترگ مدیران فداکار و دانشمندان و متخصصان و مدافعان منافع ملی استفاده کند. و آیا می‌توان از سیاست خارجی که تنها در صدا و سیما و رسانه های مشخص دولتی پر هیبت و بااقتدار جلوه می‌کند و چهره ترحم انگیز آن را حتی درهای بسته گفت‌وگوهای بی ثمر و ذلت بار نم تواند پنهان کنند جز این انتظاری داشت؟»
وی تصریح می‌کند: «مردم ما به حق نگران حرکات خام دولتمردانی فاقد حمایت مردمی هستند؛ یعنی بی‌بهره از گرانبهاترین سرمایه و پشتوانه ما در تعاملات خارجی در طول دو دهه گذشته؛ و نگران از آنکه بی‌بهرگان از اعتماد ملی در پشت سر ملت چوب حراج بر منافع ملی بزنند و سرزمینی سوخته در پشت سر خود بر جای گذارند.»
میرحسین موسوی می‌افزاید: «مردم می‌پرسند تا چه اندازه در جامعه‌ای که در آن قلم‌ها شکسته و دهان‌ها بسته و روزنامه‌نگاران، استادان، معلمان، کارگران، زنان و مردان در پشت ميله‌های زندان هستند و هرگونه انتقاد و اعتراض، توطئه همداستانی با دشمن‌های خودساخته خوانده می‌شود و هر گامی برای احقاق حق، فتنه ناميده می‌شود، بحث از حقوق ملت و کرامت انسانی و آزادی ها موضوعيت دارد.»
به نوشته میرحسین موسوی، با «چمن کاری ميدان آزادی و اينکه گفته شود مردم ايران از بيشترين آزادی‌ها برخوردار هستند، طعم تلخ ديکتاتوری در دهان شيرين نمی‌شود.»
میرحسین موسوی با یادآوری «۴۰۰ میلیارد دلار» درآمد نفتی ایران در سال‌های اخیر، این پرسش را مطرح کرده است که آیا «حاصل نظامی‌گری در عرصه تولید، توزیع و خدمات کشور آیا جز پدید آمدن قطب‌های اقتصادی انحصارگر، ناکارآمد و زیان ده و نیز نحیف شدن روزافزون بخش خصوصی و تعاونی بوده؟»
میرحسین موسوی در ادامه از حاکمان جمهوری اسلامی دعوت کرده است با توجه به ماه رمضان «به شکاف عمیق بی‌اعتمادی بین خود و مردم» بیندیشند و «از ظلمی که بر مردم روا داشته‌اند به درگاه پروردگار و مردم دست طلب آمرزش» بخواهند.
وی می‌نویسد: «کاش به جای درخواست‌های مکرر از بازیگران صحنه بین‌المللی، یکبار هم که شده از مردم خویش می‌خواستند که فرصت جبران تمامی ستم‌ها و جفاهایی را که بر مردم روا داشته‌اند به آنها بدهند.»
وی می‌افزاید: «از مردم بپرسید آنها به شما خواهند گفت زندانیان حوادث پس از انتخابات را آزاد و به جای آن، عاملان و آمران فجایع شوم را مجازات کنید و با باز کردن درهای زندان، خود را از چرخه پایان ناپذیر و مضمحل کننده به کارگیری خشونت و ستم بیشتر آزاد نمایید. راه و رسم سخن گفتنتان را با مردم دگرگون و صداقت و شفافیت را جایگزین دروغ و تزویر کنید. با مردم خود آشتی کنید و از پشتوانه آنها عزت کسب کنید، تا مجبور نشوید در مناسبات خارجی خود تن به ذلت دهید.»
میرحسین موسوی می‌افزاید: «کاش درهای زندان‌هایی که آزادزنان و آزادمردان دلسوز این آب و خاک را در آن به بند کشیده باز می‌کردند و از آنان درخواست می‌کردند که آنها را در نجات یافتن از وضعیت مخاطره‌آمیزی که در آن قرار دارند یاری دهند. مردم با زبان حال و قال می‌گویند اینقدر در هر مناسبتی که به بن بست بر می‌خورید دشمن دشمن نکنید و همه مصیبت‌ها را به دشمنان خود ساخته و موهوم نسبت ندهید. دشمن واقعی در درون شماست وگرنه وقتی به فریاد آزادی‌خواهی و مطالبه حاکمیت مردم بر سرنوشت خود در دانشگاه‌ها بر می‌خوردید، نمی‌گفتید که دانشگاهای مخالف تفرعن را با خاک یکسان می‌کنید. گیرم دانشگاه‌ها را ویران کردید، با ملتی تشنه آزادی و فضیلت و عدالت چه می‌کنید؟»
میر حسین موسوی خطاب به حاکمان جمهوری اسلامی می‌نویسد: «اسلام رحمانی را بجای اسلام متحجرین تشنه قدرت بنشانید، همکاری و همدلی و اتحاد مبتنی بر اجماع ملی را بر استفاده از زر و زور و تزویر ترجیح دهید، آنگاه خواهید دید که همین مردم ستم دیده از شما، آماده بخشش شما خواهد بود و با بزرگ‌منشی، که از ویژگی‌های تاریخی ایرانیان است، به شما فرصت جبران همه جفاهایی را که در حق آنها کرده‌اید خواهند داد. در غیر این صورت، مردم شما را تنها خواهند گذاشت و سرانجام همه حکومت‌های خودکامه‌ای که ملتشان آنها را تنها گذاشت، در انتظارتان خواهد بود».
مير حسين موسوی همچنين خواستار برگزاری انتخابات آزاد و به رسميت شناخته شدن حق مردم در تعيين سرنوشت خود شده و نوشته است:« برگزاری انتخابات آزاد و غير گزينشی تکليف حکومت است.»
کلیدواژه ها: اصلاح‌طلب, انتخابات, موسوی |
Print | نشر مطلب
iran – Google News