ده روز قبل: یک حمله‌ی شیمیائی گسترده در اطراف دمشق پایتخت سوریه اتفاق افتاد که طی آن حدود سه هزار نفر کشته و مصدوم شدند. حکومت بر حق سوریه اعلام کرد کار من نبوده و مخالفانش که اگر روی کار بیایند آمار قطع گردن با چاقو و گذاشتن فیلمش در یوتیوب سه برابر می‌شود نیز افزودند: این جنایت واقعاً جای تأسف دارند. ظرف 24 ساعت دولت و مخالفان سوریه هر دو با هم تأسف خوردند.

نه روز قبل: دبیرکل سازمان ملل نسبت به اتفاقات اخیر سوریه که گفته می‌شود شاید شیمیائی بوده ابراز نگرانی کرد . وی درحالی‌که نگران بود، گروهی از ناظران را عازم سوریه کرد و گفت: جان مادرتان ببینید واقعاً عامل، شیمیائی بوده؟ من نگرانم. وی سپس به شورای امنیت زنگ زد و سوال مهمی پرسید: شما هم نگرانید؟

هشت روز قبل: ناظران سازمان ملل را به سوریه راه ندادند و لذا جامعه‌ی جهانی شک کرد که از یک عامل شیمیائی توسط رژیم اسد علیه مخالفان استفاده شده است. شک جامعه‌ی جهانی داشت بیشتر می‌شد که ناظران را به سوریه راه دادند و درجا خودروی حامل آنان به گلوله بسته شد. این اقدام باعث شد جامعه‌ی جهانی مطمئن بشود که احتمالاً در سوریه از عامل شیمیائی استفاده شده.

هفت روز قبل: پزشکان بدون مرز تائید کردند که اطراف دمشق مورد حمله‌ی شیمیائی قرار گرفته است. همزمان هیئت ناظران سازمان ملل گفتند وایسا ما هنوز داریم نمونه‌برداری می‌کنیم. در پی این نمونه‌برداری که سه روز طول کشید مشخص شد که احتمالاً از عامل شیمیائی استفاده شده است. بن گی مون افزود: ئه! خب اینو که من خودم پریروز گفته بودم. ناظران پاسخ دادند: خیلی حرف می‌زنی بنگ!

شش روز قبل: جامعه‌ی جهانی اخطار داد که این اقدام حکومت سوریه را بی‌پاسخ نخواهیم گذاشت. در پی این پاسخگوئی، جامعه‌ی جهانی بجز روسیه به تلفن‌های همدیگر پاسخ دادند و نکات مهمی را به‌همدیگر افزودند. وزیر خارجه‌ی روسیه نیز اعلام کرد ما واقعاً در مورد حکومت سوریه اینطوری فک نمی‌کنیم. وی افزود: ما اصلاً در مورد سوریه و ایران هیچ‌وقت فکر بد نمی‌کنیم.

پنج روز قبل: رئیس جمهور فرانسه اعلام کرد حتی اگر شده یک‌تنه به سوریه پاسخ سختی خواهیم داد. وی سپس به‌عنوان اولین پاسخ سخت به اوباما زنگ زد و گفت نه حالا من یه چیزی گفتم، تو واقعاً دلت میاد من تنهائی پاسخ سختی بدهم؟ اوباما متذکر شد: نه! دو ساعت پیش از این گفتگو وزیر خارجه فرانسه با اعلام آدرس منزل بشار اسد نقاط کلیدی پاسخ سخت فرانسه را به جهان نشان داد. قرار شد بعد از این رئیس جمهور و وزیر خارجه‌ی فرانسه یه کمی بیشتر با هم هماهنگ باشند.

چهار روز قبل: اوباما طی تماس تلفنی مهمی با دیوید کامرون از اعزام دو ناو هواپیمابر به همان اطراف دمشق خبر داد. وی با بیان اینکه حالا گیر نده که اونجا اصلاً آب نداره که ناو توش راه بره گفت بذار کنفرانس کنم اولاند هم بیاد رو خط. پس از این کنفرانس مهم، سه‌تائی به توافق رسیدند که خب پس پنجشنبه خوبه دیگه واسه حمله؟ فرداش تعطیله، بچه‌ها هم که مدرسه ندارن تا صبح می‌شینیم شر و ور می‌گیم.

سه روز قبل: وزیر خارجه دانمارک با اعلام اینکه «ما سه تا رو کجا می‌برین» افزود: پاسخ سختی به دولت سوریه خواهیم داد. وی با انتقاد از پاسخ‌های آسان قبلی ادامه داد: اصولاً همه خیال می‌کنند که دانمارک فقط بلد است پنیر بسازد و ما به این هم واقعاً پاسخ سختی خواهیم داد.

پریروز: بیش از ده کشور غربی که امریکا در شرق آن‌ها قرار دارد افزودند: به امید خدا، بی حرف پیش، فردا دیگه دیر دیرش ده ده و نیم صبح به سوریه حمله می‌کنیم. این کشورها با ابراز امیدوار نسبت به اینکه «ایشالا جاده خلوت باشد» باری دیگر استفاده از عامل شیمیائی را محکوم نموده و با نشان دادن نقطه‌هائی در نقشه گفتند: ببین، اینجا و اینجا و اینجا و اینجا رو می‌زنیم، اگر وقت شد اینجا رو هم می‌زنیم.

پنجشنبه:

فرانسوا اولاند: جان؟ با من کار دارین زنگ بزنین داخلی 24.

اوباما: والا الآن زنگ زدن گفتن ممکنه عامل شیمیائی به‌خاطر ترکیدگی لوله باشیم. نشت‌یاب فرستادیم منتظریم خبر بدن.

دیوید کامرون: الو؟ … الو الو؟ … آقا قطع و وصل میشه … الو؟ … ای بابا قطع شد، می‌خواستم تاکید کنم سوریه باید تنبیه بشه.

وزیر خارجه دانمارک: آقا اینا رو ول کن، پنیر لیقوان تازه تولید کردیم، لقمه رو بگیر با یه قاچ هندونه بزن به بدن جیگرت جلا بگیره.

لاوورف: ما که از اولش گفتیم راجع به سوریه فکر بد نکنین.

حسن روحانی: غربیا مچکریم!

کلیدواژه ها: طنز, طنز خارجی, علیرضا رضایی |  Print | نشر مطلب