محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام که خود یکی از کاندیداها و شاکیان انتخابات هشتاد و هشت بود در مصاحبه ای رادیویی به مناسبت سالروز عاشورای هشتاد و هشت و روز نهم دی که برخی اصلاح طلبان درون زندان این روز را روز نکبت نام گذاری کرده اند، به چند نکته در خصوص انتخابات ریاست جمهوری پیشین اشاره کرده است. وی بدون پرداختن به دلیلی برای انصراف از پیگیری شکایتش مدعی شده است که اگر موسوی و کروبی نیز راه وی را می رفتند حوادث آن سال رخ نمی داد.

محسن رضایی گرچه نظرات قابل استماعی در تصمیم گیری های کلان جمهوری اسلامی ندارد و پس از کناره گیریش از فرماندهی سپاه نقش مهمی جز دبیری مجمع تشخیص نداشته است، اما همچنان یکی از چهره های وفادار به رهبر جمهوری اسلامی است. وی در عین حال اطلاعات بسیاری از آنچه در پشت پرده نظام می گذرد در اختیار دارد و هر از گاهی با اظهاراتی، بخشی از این اسرار را با زبان رمز فاش می کند.

وی بار دیگر کوشیده است تا ضمن ابراز وفاداری خویش به آیت الله خامنه ای به گوشه ای از دلایل کودتای انتخاباتی سپاه بپردازد. رمز مهم رضایی در این جمله قرار گرفته است و وی زیرکانه می کوشد تا ماهیت حوادث را این گونه بشکافد: “یعنی رهبری این طور نبود که اگر آنها فداکاری می کردند ایشان این فداکاری را بدون پاسخ می گذاشت؛ اگر آنها در جهت منافع ملی از منافع خودشان می گذشتند حتما به این فداکاری پاسخ داده می شد”.

این جمله وی از دو عنصر مهم برخوردار است که می تواند راز به سر به مهر جمهوری اسلامی در انتخابات هشتاد و هشت را باز کند. عنصر نخست منافع است. رضایی به عنوان فردی که در جزییات حوادث رخ داده قرار دارد به منافع اشاره می کند. اشاره به منافع به این مفهوم است که وی نفعی در این میان برای دو رهبر جنبش سبز و خویش به عنوان کاندیدا قائل است. پس می توان گفت که این نفع همان حقی است که در این انتخابات به ضرر موسوی و کروبی و شخص وی ضایع شده است. وی البته با رندی می کوشد تا منافع معترضین را در مقابل منافع ملی قرار دهد در حالی که آنچه رضایی در باطن منظور کرده است آبروی آیت الله خامنه ای است که رنگ منفعت ملی به خود گرفته است. عنصر بعدی فداکاری است. رضایی معتقد است اگر رهبران جنبش سبز از نفع یا حق خود می گذشتند و به خاطر منافع ملی (حفظ آبروی رهبر) فداکاری می کردند، به این فداکاری پاسخ داده می شد و این اتفاقات رخ نمی داد: “اگر همه دور رهبر معظم انقلاب جمع می شدند رهبری بعد از آنکه این ماجرا خاتمه پیدا می کرد یک دستی هم به سر و صورت این طرفی ها می کشید و آنها الان در یک وضعیت بسیار مناسبی به سر می بردند”.

بنا بر این می توان گفت که حسب اطلاع محسن رضایی، اتهام اصلی رهبران جنبش، اعتراض ناموجه به نتیجه انتخابات نبوده؛ بلکه فداکاری نکردن برای حفظ آبروی از دست رفته رهبر در انتخابات بوده است و اگر آنان نیز از حق خویش همچون محسن رضایی می گذشتند همچون وی در وضع خوبی به سر می بردند.

با به کار بردن ادبیات اصولگرایان می توان گفت فتنه انتخابات بعدی احتمالا در اثر اعتراض اصولگرایان به نتیجه ای شکل خواهد گرفت که دولت همچون گذشته می کوشد تا به نفع خویش رقم زند و از این رو می تواند عمیق تر و لاینحل تر از فتنه موسوم به هشتاد و هشت باشد

البته این تنها محسن رضایی نیست که کوشیده است تا با زبان رمز بخشی از حقایق آن دوره را فاش کند. پس از عاشورای خونین سال هشتاد و هشت، جمهوری اسلامی تلاش کرد تا با برپایی یک راهپیمایی حکومتی با قلب واقعیت، چهره خویش را بازسازی کند. این روز از سوی حکومت روز بصیرت نام گرفت و آیت الله خامنه ای در آن روز معترضان به انتخابات را افرادی بی بصیرت توصیف کرد. اما امروز به جز افراد منتسب به سپاه، جامعه شاهد چرخش مواضع برخی اصولگرایان نسبت به موسوی و کروبی است. علم‌الهدی امام جمعه مشهد از جمله افرادی است که تندترین حملات را متوجه جنبش سبز و رهبران آن کرده و در به کار بردن الفاظ نادر نیز سرآمد اصولگرایان تند رو بوده است. وی که پیشتر به دفعات از موسوی، کروبی و خاتمی به عنوان سران فتنه نام برده بود اینک در موضع گیری متفاوتی مدعی شده است که موسوی و کروبی اهل پاره کردن عکس آیت الله خمینی نبوده اند. در واقع این عضو خبرگان رهبری یک درجه تخفیف داده و با بازپس گیری لقب سران فتنه، اتهام این دو رهبر جنبش سبز را بستر سازی برای فتنه توصیف کرده است.

پیش از اظهارات وی حبیب الله عسگراولادی دبیرکل حزب موتلفه نیز در اظهاراتی از اطلاق صفت فتنه گر به موسوی و کروبی انتقاد کرده و گفته بود این دو اهل فتنه نیستند، ولی اهل فتنه دور آنها جمع شده اند. علی اکبر ناطق نوری از دیگر چهره های به نام اصولگرا که در انتخابات پیشین ریاست جمهوری از میرحسین موسوی حمایت کرده و پس از اعتراض وی به نتایج انتخابات، نسبت به حوادث پس از آن به ویژه حصر موسوی و کروبی سکوت کرده بود در موضع گیری غیر قابل انتظاری، کاندیدا معرفی کردن در انتخابات آتی در شرایطی که موسوی و کروبی در حصر به سر می برند را رفتاری ناجوانمردانه خواند.

مواضع اشاره شده از سوی این دسته از اصولگرایان به روشنی حاوی این پیام است که سران غیر نظامی و سیاسیون وفادار به نظام بر حقانیت اعتراضات پس از انتخابات و رهبران معترضین واقفند و تنها اتهام رهبران معترضین را عدم سکوت در مقابل این اتفاق می دادند. آنان معتقدند که موسوی و کروبی صرف نظر از خطای صورت گرفته باید سکوت می کردند و بستر را برای اعتراض می بستند و شکایت خود را از طریق رهبری جمهوری اسلامی پیش می بردند. از این رو این اظهارات را می توان به نوعی دلجویی نیز تعبیر کرد. دلجویی از آن باب که بلکه بیم آن دارند که این حادثه بار دیگر نیز تکرار شود و این بار دامان خود آنان را بگیرد.

در این میان تنها سرداران سپاه هستند که به عنوان مجری عملیاتی کودتا برای حفظ آبروی رهبر از ترس علنی شدن نقش آنها همچنان به تندی علیه معترضان و رهبران آن سخن می گویند. از این رو زمزمه تبرئه ساختن موسوی و کروبی از سوی برخی اصولگرایان بیشتر از این نگرانی سر چشمه می گیرد. هشدار برخی اصولگرایان از جمله محمدرضا باهنر در این خصوص که دولت برنامه ای جدی برای انتخابات آینده دارد و همچنین تلاش اصولگرایان مجلس برای محدود کردن اختیارات دولت در حوزه اجرایی انتخابات و همچنین تلاشها برای برکناری وزیر کشور را نیز می توان از این منظر نگریست. از این رو با به کار بردن ادبیات اصولگرایان می توان گفت فتنه انتخابات بعدی احتمالا در اثر اعتراض اصولگرایان به نتیجه ای شکل خواهد گرفت که دولت همچون گذشته می کوشد تا به نفع خویش رقم زند و از این رو می تواند عمیق تر و لاینحل تر از فتنه موسوم به هشتاد و هشت باشد و اگر کاندیدای مورد نظر دولت بتواند با شیوه مرسوم گذشته رای آورد راس نظام با بحران عمیق تری روبرو خواهد شد .

کلیدواژه ها: انتخابات, جمهوری اسلامی, خامنه‌ای, کودتا, محسن رضایی, محمدرضا سرداری |  Print | نشر مطلب